“Mümin müminin aynasıdır.”
(Ebu Davud,Edeb,49)
Mümin, mümini tamamlar...
Bu sebeple bir toplumda kavga var ise, küskünlük var ise, ”aralarını düzeltin” emri bunun için gelmiştir...
Müminin sıkıntısını gidermek, onun hatalarını örtmek, mümin kardeşliğinin bir gereğidir...
Mümin mümine nasihatı hiçbir zaman terketmez ...
Onu onarır, gerekirse onun hatalarını örter...
Müminler bir aile gibidirler...
Birbirlerini destekleyen bir binanın tuğlaları gibi birbirlerini desteklerler...
“Kişi arkadaşının dini üzeredir.” (Hadis) buyurulurken de,
Bu konunun ehemmiyeti anlatılmıştır...
Mümin, yürüyen Kuran misalidir,
Mümin, kendisine bakıldığı zaman, Allah’ı hatırlatan insan demektir...
Onun için yaşantı ve davranışlar, sözlerden daha önemlidir...
Mehmet Güney abinin de tesbiti, günümüz Müslümanlarına ufuk çizen ve hakikatı hatırlatan bir öğüt mesabesindedir;
“KULAKLARIN lafa doyduğu bir dönemde;
GÖZLER; yaşantısıyla örnek olacak adamlar arıyor.”
İnsanlar birbirlerinin hayat tarzını örnek almaktadır...
Hiçkimse sözlerimize bakmıyor; aksine yaşam biçimimize ve davranışlarımıza bakıyor...
Gönüller sözlerle değil; aksine hallerle fetholunur...
Abdülkadir Geylaniye atfen anlatılan bir hikayede, hal ilminin önemi anlatılır;
Abdülkadir Geylaniyi aşkla şevkle dinleyen cemaate vaaz vermek için sabırsızlanan, tefsir ilmi öğrenen oğlunun beklentisini babası hissediyor ve birgün ;Oğlum bugün kuzuları gütmeye ben gidiyorum; millete tefsir sohbeti yaparsın.” Diyerek kırlara gidiyor...
Babasının yerinde Oğlu, anlatmaya başlıyor, çok ta güzel anlatıyor ama hiç dinleyen olmuyor, millet başka şeylerle uğraşıyor...
Oysa ki babası dağlardaki otların zikredişinden bahsetse, millet can kulağıyla dinliyor, kımıldamadan dinliyorlardı...
Babası döndüğünde ve sohbetin nasıl geçtiğini sorduğunda;
“sevgili babacığım, sen boşver benim sohbetimi, şu ot ilmini, hal ilmini, bana da anlat.” demişti...
Evet önemli olan; gâl ilmi değil, aslolan hal ilmidir...
Üzümün bile birbirine bakarak karardığı bir dünyada insan; örnek şahsiyetler ve örnek alacak hayatlar aramaktadır...
“Anasına bak kızını al” atasözü, kişinin yaşadığı toplumun izlerini taşıyacağına dair bir toplum öngörüsüdür...
Yani yaşadığı toplumu eleştiren kişi aslında kendisini eleştiriyordur, kendisini yargılıyordur....
Çünkü;”mümin; müminin aynasıdır.”
Selam ve saygılarımla,
