Fuat Gonce, liseyi ve ortaokulu memleketi Bitlis’te okuduktan sonra Üniversite sınavına girdi ancak maddi yetersizlikten dolayı okuyamadı. Ardından 1974 yılında Karayolları Bölge Müdürlüğü’nde çalışmak üzere Kahramanmaraş’a yerleşti ve burada kendine bir hayat kurdu. Gonce’nin karayollarında harita teknisyeni ve şantiye şefi olarak çalıştığı uzun yıllar boyunca 3 çocuğu oldu. Dolayısıyla iş yaşamı boyunca önceliği de çocuklarının yetişmesiydi.
SIRA ONA GELDİ
Çocukları mezun olup iş hayatına atıldıktan sonra emekli oldu. Sonunda sıra kendisi için kurduğu hayali gerçekleştirmeye gelmişti. Bu hayal on yıllara yayılan mesleki birikimini bir kitapla kendinden sonra gelenlere sunmaktı. Evet birikimi bunun için yeterliydi ama bu birikimi bir de üniversite diplomasıyla taçlandırırsa daha iyi olacak, sözünün kıymeti artacaktı. Zaten üniversiteli olmak da içinde hep ukde kalmıştı.
SON 5 DERSİ KALDI
2018 yılında öğrenci affı çıkınca “Fırsat bu fırsat” diyerek hayalini kurduğu Yıldız Teknik Üniversitesi Harita Mühendisliği bölümüne kaydoldu. O şimdi Yıldız Teknik Üniversitesi Harita Mühendisliği bölümünde son sınıf öğrencisi. Kalan 5 dersini verip kitabını bitireceği günleri iple çekiyor.
YOLLAR BENDEN SORULUR
Evi, ailesi hâlâ Kahramanmaraş’ta olan, derslere girebilmek için İstanbul’a gidip gelen Gonce, hikâyesini şöyle anlatıyor: “Emekli olduktan sonra af yasası da çıkınca ‘Mezun olma sırası artık bende’ dedim ve hayalimi gerçekleştirmeye karar verdim. Yollar benden sorulur, senelerce bu işi yaptım. Yol yapım süreçlerine dair birçok çözüm önerim var, bu önerilerin altını doldurmak ve fikirlerimin ciddiye alınması için akademik eğitimi tamamlamam gerekiyordu. Bu yüzden harita mühendisliği bölümü okuyorum. Şimdiden yol çalışmalarını iyileştirebilecek önerilerimi bir kitapta topluyorum.”
