Özellikle de seçici yeme, çocuklarda görülen en yaygın yeme problemleri arasında sayılabileceğini anlatan Feyza Bayraktar, ”Genellikle, okul öncesi çağında olan çocuklarda, yemek seçme sıklıkla görülür ve ileri ki yıllarda kendiliğinden ortadan kaybolur. Bazen, seçici yeme, uzun yıllar devam edebilir. Eğer çocuğunuzun gelişimde, seçici yeme davranışından dolayı bir problem yok ise o zaman endişe etmeyin, ona biraz zaman verin. Yalnız, yine de yemek seçen çocukları olan ebeveynlerin dikkatli olması gereken bazı noktalar vardır; onları da hatırlatmak gerekir” dedi. Yemek seçen çocukların, çoğunlukla, belirledikleri üç-dört çeşit yiyeceği yerler ve diğer yiyecekleri yemeyi reddettiğini anlatan Feyza Bayraktar, “Yedikleri yiyecekler daha çok; karbonhidrat, yağ, şeker içeriği yüksek yiyecekler olup, yemedikleri yiyecekler ise genellikle; süt-sebze-meyve grubunda olan yiyeceklerdir. Bu durumda, ebeveynler ya çocuklarına zorla yemek yedirmeye çalışırlar, ya da onların istedikleri yiyecekleri hazırlarlar. Seçici yeme problemi, her ne kadar yemekle ilgili gözüküyor olsa bile, asıl problem yemek değil; çocuğun yemeği kullanarak anlatmaya çalıştığı şeydir. Çoğu zaman, çocuk yemek seçerek; anne ve babasına karşı, kendi kontrol gücünü ispat etmek ister. Özellikle, aşırı korumacı, kontrolcü ebeveynlerin çocuklarında, yemek seçme probleminin altında yatan sebep; ebeveynlerine “Beni kontrol edemezsin.” mesajı vermek istemeleridir. Diğer bir sebep ise; eğer ebeveynler çok ilgisiz ise, çocuk yemek seçerek, ilgiyi üzerine çekmek ister. İstediği ilgiyi, bozuk yeme davranışı ile almış olur. Çocuk, bazen, sadece ebeveynlerinin yanında yemek seçer; fakat başka ortamlarda her yiyeceği yer. Bu davranış da “seçici yeme” olarak tanımlanabilir” diye konuştu. Yemek seçen çocukları olan ebeveynlerin bir süre sonra, sadece çocuklarının ne yiyip ne yemediklerine odaklandığını kaydeden Feyza Bayraktar, daha sonar şunları söyledi: “Çocuk, yeme davranışı aracılığıyla ilgiyi çektiğini görünce, bu davranışı devam ettirir. Durumu çözmek giderek zorlaşır. Öncelikle, ebeveynlerin odaklarını çocuğun yeme davranışından çekmeleri gerekir. Çocuğa zorla yedirmeye çalışmak, yemediği bir yiyeceği ödül vadederek yedirmeye çalışmak; durumu çözmez, aksine ileride çözülmesi daha zor yeme bozukluklarının önünü açar. Ailece sofraya oturmak, yemek odaklı sohbetten uzak durmak, çocuk yemezse onu zorlamamak; yapılması gerekenler arasında sayılabilir. Yemek hazırlarken, çocuğunuzun yemediği yiyecekleri, yediği yiyeceklerle karıştırmanız da çocuğunuzun yemediği besin gruplarından almasına yardımcı olacaktır. Örneğin; eğer çocuğunuz sebze yemiyorsa, böreğin içine sebzeyi püre yaparak karıştırmak ya da yemediği yiyeceklerle, yediği yiyecekleri bir arada, yaratıcı, ilgi çekici sunumlarla önüne koymak da yardımcı olabilir. Ebeveynler; “Çocuğum aç kalacak.” endişesi yaşadıkları için çocuğa zorla yedirmeye çalışırlar. Oysa, çocuk acıktığı zaman, illa ki bir noktada yemek yiyecektir. O yüzden, sebze yemiyor diye, aç kalacak endişesi ile çocuğunuza abur cubur vermekten olabildiğince uzak durmaya çalışın. Ebeveynlerin, çocuğun ne yiyip ne yemediği ile ilgilenmeleri yerine, seçici yeme davranışı ile ne anlatmak istediğine odaklanmaları; çocuğun belli bir süre sonra, yemeği kendisini ifade etme aracı olarak kullanmasının ortadan kalkmasına yardımcı olacaktır. Eğer, ebeveynler çocuğun seçici yeme davranışı ile ne anlatmak istediğini bulmakta güçlük çekiyorlar ve seçici yeme davranışı, çocuklarını fiziksel, psikolojik ve sosyal olarak olumsuz yönde etkiliyorsa; o noktada mutlaka psikolojik destek almak gerekir.”