Resimleri, duaları, güzel söz ve hatıraları paylaşmak çok kolay. Anneler gününde bunlar hep yaşanır. Sosyal medya coştukça coşar. Mutluluk tabloları sergilenir. Olsun, buna itiraz etmiyorum. Bahane ne olursa olan ebeveyne olan ilgiyi önemsiyorum.
Eli ayağı tutan, evlatlarına yardım eden, maddi manevi onlara destek olan, torunlara bakan anne-babalara, evlatlar tarafından her türlü yakınlık gösterilir. Baba ocağında toplanılır, kurulan geniş sofralarda, annelerin yaptıkları yemekler iştahla yenilir, gülünür eğlenilir. Anne baba el üstündedir.
Yaş ilerledikçe, eve gelip gidenlerin sayısı azalır. Anneler, ısrarla aradıkları halde, evlatlarına bir türlü ulaşamazlar. Babalar daha gururlu oldukları için aramamayı tercih ederler. Bu dönemde torun sevgisi ağır basar ve anne baba o bahaneyle çocuklarının evlerine uğramaya başlarlar. Giderken elleri dolu giderler ve evlatlarına yük olmamaya çalışırlar.
Zaman su gibi akıp gider. Ancak ömürden ve sağlıktan da alır götürür. Yaşlı ebeveynlerde, elden ayaktan düşme ve bakıma muhtaç olma halleri başlar. İşte o dönemde, herkes birbirinin gözüne bakar. Çevresinde pervane olan evlatlar, bakım işini birbirlerine yüklemek için mazeretler üretirler. Doğru ya, herkesin kurulu bir düzeni, çoluk çocuğu vardır. Temizliğinin farkında olmayan, idrarını tutamayan, ne konuştuğu anlaşılmayan ve sürekli doktorlara gitmek isteyen yaşlılara bakmak kolay değildir. Huzur evlerine gönderilenler olur.
Geçmişin muhteşem günleri, fedakarlıkları, doğum sancıları, saçları süpürge etmeler, aç kalıp çocukları okutmalar unutulur. Bu dönemde, anne babalar değil, eşler dinlenir. Anne babanın yanına beş dakika uğramak bile ikramdan sayılır. "Sürekli telefonla arıyorum, ara sıra uğruyorum, elimden geleni yapıyorum" vb. cümleler sıkça duyulur. Bazı evlatlar, bir bahane bulup küsmeyi ve hiç uğramamayı tercih ederler. Kendilerince haklı sebepleri vardır.
Bütün olanlara rağmen anne babalar asla evlatlarına kötü demezler. Kimsenin de kötü demesine müsaade etmezler. Arkalarından sürekli dua ederler. Onlardan gelen bir telefonla, güzel haberle zevkten dört köşe olurlar.
Duyarlı evlatlar, anne babalarının bu dönemlerinde onlara kol kanat gererler. İmkânları yerindeyse, bütün ihtiyaçlarını karşıladıkları gibi, temizlik, yemek yapma gibi konularda da yardımcı tutarlar. Bununla yetinmeyip sık sık ziyaret ederler ve onlarla şakalaşarak, dertlerini dinleyerek, rahatlamalarına sebep olurlar.
Vesselam en kolay şeydir, anneler gününde çiçek yollamak, fotoğraf paylaşmak. Önemli olan, her zaman ve zeminde, her yaşta ve her hallerinde onlara hayırlı evlat olabilmektir. Rabbim, bizlere ve çocuklarımıza hayırlı evlatlar olmayı nasip etsin.
